Με το νόμο 388 του 1914, το ίδρυμα μετονομάζεται σε Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο και γίνεται ισότιμο με το Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών. Τα 49 άρθρα του Βασιλικού Διατάγματος του 1915 ορίζουν ξεκάθαρα το ρόλο του Ιδρύματος. Τα άρθρα 24, 25, 26, 32 αναφέρονται στο ρόλο λειτουργίας της Βιβλιοθήκης του Ιδρύματος.
Το 1924 εκδίδεται ο πρώτος συστηματικός κατάλογος της Βιβλιοθήκης, ο οποίος περιλαμβάνει περίπου 7.000 τόμους. Τη δεκαετία 1940-1950 η Βιβλιοθήκη του Ιδρύματος αριθμεί περίπου τους 40.000 τόμους, με τον τότε Πρύτανη Ν. Κιτσίκη να προσλαμβάνει έκτακτο προσωπικό για την καταγραφή του υλικού της.
Με χρονολογία ορόσημο το 2000 μεταφέρθηκε σε νέο κτίριο, στο κέντρο της Πολυτεχνειούπολης, σε ένα 7όροφο οικοδόμημα και αποτελεί μια από τις πιο άρτιες Ακαδημαϊκές Βιβλιοθήκες της Χώρας, την Κεντρική Βιβλιοθήκη του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου. Βάση των Ν. 1268/1982 και Ν. 1404/1983 σε κάθε Ανώτατο Εκπαιδευτικό Ίδρυμα (Α.Ε.Ι.), ιδρύεται ενιαία Κεντρική Βιβλιοθήκη για την εξυπηρέτηση των σκοπών της έρευνας και της διδασκαλίας, η οποία λειτουργεί ως αυτοτελής και αποκεντρωμένη υπηρεσία.
Συνολικά σήμερα στο Ίδρυμα είναι καταγραμμένοι και διατίθενται 240.000 τόμοι βιβλίων και 100.000 τόμοι περιοδικών.
Η Κεντρική Βιβλιοθήκη του Ιδρύματος εξυπηρετεί το διδακτικό προσωπικό, τους φοιτητές του Ε.Μ.Π. και πολλούς τεχνικούς επιστήμονες και φοιτητές άλλων Α.Ε.Ι.
